Little Feat - "Sailin’ Shoes"

Released: 1972

Label: Warner Bros. Records (BS 2600)

Producer: Ted Templeman

Tracklist

A1 – Easy To Slip

A2 – Cold, Cold, Cold

A3 – Trouble

A4 – Tripe Face Boogie

A5 – Willin’

A6 – A Apolitical Blues

B1 – Sailin’ Shoes

B2 – Teenage Nervous Breakdown

B3 – Got No Shadow

Β4 – Cat Fever

Β5 – Texas Rose Cafe

Δεύτερος δίσκος για το συγκρότημα του Lowell George, μία μουσική φυσιογνωμία που φαίνεται αρχικά να κατανόησε σε βάθος τη μουσική παράδοση της χώρας του και εν συνεχεία να κατόρθωσε να «παντρέψει» περίφημα όλες τις εκφάνσεις της, υπό την σκέπην ασφαλώς της rock κουλτούρας. Δίσκος πανέμορφος, το «Sailin’ Shoes» αποτελεί

την πρώτη κορύφωση του συγκροτήματος, έχοντας όλες τις προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο.

Βεβαίως δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι η έναρξη του δίσκου ξενίζει κάπως τον ακροατή. Το «Easy To Slip» είναι πράγματι ελαφρύτερο του αναμενομένου. Έρχεται αμέσως όμως το «Cold, Cold, Cold» για να βάλει τα πράγματα στην θέση τους. Πάντοτε αυτό που έχει μεγάλο ενδιαφέρον στους Little Feat (και γενικότερα στη μουσική) είναι οι παραπομπές  στις οποίες οδηγεί το παίξιμο των μουσικών. Έτσι κι εδώ οι κιθάρες, με το περιγελαστικό τους ύφος, ξυπνούν τις πιο «διαβολικές» αναμνήσεις του αμερικανικού νότου. Έρχεται εν συνεχεία το δίλεπτο «Trouble», το οποίο κινείται στο ίδιο ύφος με το «Easy To Slip», αποβλέποντας στο να αποκαθάρει τον ακροατή και να τον ενδυναμώσει ώστε να περάσει στο ηλεκτρικό «Tripe Face Boogie» με τα slides και την harmonica, έπειτα στο εξαιρετικό «Willin’», που συγκεντρώνει όλα τα γνωρίσματα της 70s αμερικανικής rock, για να κλείσει την πρώτη πλευρά το φονικό «A Apolitical Blues»! Τούτο είναι που μας στέλνει απευθείας στα κιθαριστικά slides του «Little Red Rooster»… Απορώ πώς θα γλιτώσει κανείς από αυτή την ηχητική ατμόσφαιρα…

Έχει διαπιστωθεί εξ αρχής ότι οι Little Feat φιλοδοξούν να συνδυάσουν τα διάφορα μουσικά είδη που αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια όλου του αιώνα στις Η.Π.Α. Προχωρούν λοιπόν στη δεύτερη πλευρά του δίσκου με το «Sailin’ Shoes», ένα κομμάτι που χάρισε τον τίτλο του στο album και που κινείται σ’ εκείνο τον ευαίσθητο χώρο ανάμεσα στο blues και την gospel. Όποιος περάσει την pub αισθητική φρενίτιδα του «Teenage Nervous Breakdown» θα ανακαλύψει το πιασάρικο «Got No Shadow» (σύνθεση up-tempo και καθαρώς συναυλιακή), αλλά και το «Cat Fever», το οποίο μετά από μια ragtime ιδέα στην εισαγωγή του μετατρέπεται σε ένα σφιχτότατο blues.  Το «Texas Rose Cafe» αποτελεί ένα συμμάζεμα όλων των μουσικών ειδών που ακούστηκαν σε αυτόν τον δίσκο με το χαρακτηριστικό σουρεαλιστικό εξώφυλλο, έργο του καλιφορνέζου καλλιτέχνη Neon Park.

Φήμες λένε ότι ο Mick Jagger άκουσε τα δύο πρώτα albums των Little Feat για να δώσει στο «Exile On Main St.» των Stones την ίδια αισθητική. Κάτι που βεβαίως δεν μπορεί παρά να είναι ανυπόστατο, καθότι και οι δύο δίσκοι («Exile On Main St.» και «Sailin’ Shoes») κυκλοφόρησαν την ίδια χρονιά (1972) και τον ίδιο μήνα (Μάιο).