Camille Yarbrough - "The Iron Pot Cooker"

Released: 1975
Label: Vanguard (VSD 79356)
All Songs By: Camille Yarbrough
Producer: Ed Bland



Tracklist
A1 - But It Comes Out Mad
A2 - Dream - Panic - Sonny Boy The Rip-Off Man - Little Sally The Super Sex Star (Taking Care of Business)
B1 - Ain't It A Lonely Feeling
B2 - Take Yo' Praise
B3 - Can I Get A Witness?
B4 - All Hid


Ακτιβίστρια, ηθοποιός, ποιήτρια, ερμηνεύτρια, η Camille Yarbrough μάλλον μάς είναι γνωστή από το sample της φωνής της στο "Praise You" του Fatboy Slim. Στην πραγματικότητα όμως ο δίσκος της τού 1975, το "The Iron Pot Cooker", που κυκλοφόρησε με την ετικετα της Vanguard, δεν είναι απλώς
ξεχωριστός, αλλά μέσα σε έξι κομμάτια εκδηλώνεται εν σπέρματι όλη η καλλιτεχνικη και πολιτική δραστηριότητά της.Tούτος ο δίσκος, όσον αφορά τη δυναμική του και το πολιτικό του στίγμα, μόνον με λίγους μπορεί να συγκριθεί (ίσως να θυμίζει εδώ παρόμοια διάθεση μ' εκείνη του Gil Scott - Heron της ίδιας εποχής). Τα μουσικά όργανα που φαίνεται να δουλεύουν ασταμάτητα και να διαλέγονται μεταξύ τους είναι το Clavinet (που έχει αναλάβει η Linda Twine), το μπάσο (James Benjamin) και η κιθάρα (Cornell Dupree).
Το εναρκτήριο "But It Comes Out Mad" μας εισάγει σε μια απαγγελία της Yarbrough υπό τους ήχους του μπάσου, το οποίο διαρκώς και εμπλουτίζεται απο τα υπόλοιπα όργανα για να καταλήξει σε ένα εθιστικό soul κομψοτέχνημα. Το κομμάτι διαρκεί κάτι παραπάνω απο έξι λεπτά και η πρώτη πλευρά του δίσκου συμπληρώνεται απο το δεκατετράλεπτο "Dream - Panic - Sonny Boy The Rip-Off Man - Little Sally The Super Sex Star (Taking Care of Business)". Και μας παρουσιάζεται εδώ κυριολεκτικά η ποίηση του δρόμου! Στην πραγματικότητα είναι απαγγελία με μουσικό φόντο το οποίο επικουρεί στο να προσλάβει ο ακροατής αμεσότερα τις εικόνες των στίχων. Απο τη μέση και ύστερα όμως αυτό αποκτά μια πιο στέρεα μουσικη μορφή.
Η δεύτερη πλευρα του album είναι και η περισσότερο εύληπτη. Υπάρχει εδω το "Ain't It A Lonely Feeling" (υπέροχο slow soul κομμάτι) και εν συνεχεία το κλασσικό πια "Take Yo' Praise" (up-tempo ρυθμός, εθιστική μελωδία, ωραία ερμηνεία - ό,τι πρέπει για sampling mister Fatboy Slim!).

Το επόμενο είναι το "Can I Get A Witness?"... Όχι, ας μην πάει ο νους μας στο κομμάτι με τον ίδιο τίτλο του Marvin Gaye. Εδώ προβάλλονται σημεία κοινωνικής-ταξικής-φυλετικής αδικίας... Η Yarbrough συνειδητοποιεί πόσο μόνη είναι στη διαμαρτυρία της και ξεσηκώνει-καλεί μάρτυρες να πιστοποιήσουν αυτή την αδικία και το αίσχος ("...I wonder can I get a witness to the shame?").
Το "All Hid" που κλείνει τον δίσκο βασίζεται επάνω στα θεμέλια ενός αγωνιώδους μουσικού μοτίβου που παίζει ο μπασίστας James Benjamin και που εν συνεχεία μετεξελισσεται σε έναν βίαιο ρυθμό. Ό,τι καταλληλότερο για τελευταία λέξη σε αυτό το αριστουργηματικό album!
Το "The Iron Pot Cooker" είναι δίσκος που βγήκε μέσα απο τον ακτιβισμό και τη δυνατή φωνή των ghettos για ελευθερία. Στιχουργικά όλα τα κομμάτια κινούνται στο πλαίσιο της καταγγελίας της κοινωνικής και ταξικής ανισότητας. Είναι πολύ κρίμα που η Υarbrough δεν μας έδωσε άλλη δισκογραφική δουλειά την ίδια εποχή (παρα μονάχα το 2003). Ακούγοντας τέτοιους δίσκους δύναται κανεις να πάρει μια ιδέα για το πυρετώδες κλίμα της εποχής...